من معتقدم تفاوت یک headshot خوب و یک headshot عالی در ارتباط است. شما می توانید توازنی از نور های ساده ایجاد کنید و تمام روز عکاسی کنید، اما چیزی که برای ثبت شخصیت یک فرد درون یک عکس لازم دارید از یک نورپردازی خوب و عمق میدان کم، اندکی فراتر است. پس چگونه این کار را انجام دهیم؟
بهترین روشی که من به مردم توصیه می کنم این است که شخصی دوست داشتنی شوند. قطعا شما در یک مهمانی با این دسته افراد مواجه شده اید، یا در یک سوپر مارکت به آنها برخورد کرده اید یا یکی از آنها را به عنوان منشی خود دارید. همان دسته افرادی که شما ناخودآگاه با چند کلمه حرف یا حتی بدون زدن هیچ حرفی با آنها احساس راحتی می کنید. کلید یک عکاسی headshot موفق نیز یافتن راهی است که مشتری های شما در مواجهه با شما احساس راحتی کنند.
می توانم به قطع بگویم هیچ کس، در یک متری دوربینی که به سمت چهره اش نشانه رفته نمی تواند کاملا آرام و راحت باشد. من این شانس را داشته ام که از تعدادی بازیگر موفق عکاسی کنم، با این حال همه آنها نیاز به یک زمان آماده سازی داشته اند تا به دوربین عادت کنند.
وقتی عکاسی headshot انجام می دهید، درواقع کارت ویزیت مشتری هایتان را می سازید. تک عکسی که آنها برای گرفتن کار استفاده می کنند. آنها این عکس را برای سال ها استفاده خواهند کرد.
ایجاد نور ثابت و ملایم
من برای این نوع عکاسی ترجیح می دهم از نورپردازی پیوسته به جای فلاش استفاده کنم. به این خاطر که برخی اوقات شلیک فلاش سبب ایجاد واکنش در مشتری هایم می شود. خصوصا در عکاسی headshot ترجیح می دهم به جای LED از نور فلئورسنت یا جایگزین هایش به خاطر نور ملایم، رنگ ثابت و گرمازا نبودن آن استفاده کنم.
اینکه من از نورپردازی فلئورسنت استفاده می کنم به این معنی نیست که برای خرید سیستم های نورپردازی گران قیمت Kino Flo بانک زده ام. در واقع نوری که من استفاده می کنم با دو ساعت کار و حدود ۱۲۰ دلار می تواند ساخته شود.
مهم است که دمای رنگ مناسبی انتخاب کنید و توان مصرفی وارد به لامپ ها را زیاد از حد نکنید. عدم رعایت این نکته سبب سو سو زدن لامپ شده و استفاده از آن در سرعت های شاتر بالا را غیر ممکن می کند.
ویژگی فوق العاده ی دیگر نور ثابت، محو شدگی یا افت سریع نور در کناره های منطقه نوردهی می باشد. اگرچه منبع نور من بسیار روشن به نظر می رسد، افت نور آن بسیار سریع است و به من امکان می دهد با دیافراگمی در حدود f/2.0 با لنز ۸۵ میلی متر خود عکاسی کنم. در نتیجه عمق میدانی اندک در عکس به وجود می آید و توجه مخاطب را به چشمان سوژه معطوف می کند.
من دو منبع نوری با چهار لامپ در دو طرف سوژه ام در فاصله ی ۳۰ تا ۴۰ سانتی متری از آن قرار می دهم. به جز این نکته که پس زمینه را هم با یک فلاش روشن می کنم راز دیگری در عکاسی من وجود ندارد. به این دلیل با منبع های نور نزدیک به سوژه عکاسی می کنم که حداکثر درخشش و بازتاب نور درون چشم ها را بگیرم. برجسته و گیرا شدن چشم ها نقطه ای جذاب در عکس ایجاد می کند.
انتقال صریح شخصیت
Peter Hurley عموما در DVD هنر Headshot خودش می گفت: «احساس با حرکت سه چیز در چهره بیان می شود: چشم ها، ابرو ها، و دهان». با استفاده از این سه، می توانید رنج وسیعی از حالات را در عکس هایتان نشان دهید. پس به خاطر داشته باشید آن حرکات و تغیرات ظریف چهره تان، تاثیرات شگرفی در حالت عکس می گذارد.
چیزی به سادگی چپ چپ نگاه کردن یا ایجاد کشش بین ابرو ها می تواند به کلی شخصیت عکس را تغییر دهد. به عنوان تمرین، جلوی آینه با چهره تان کار کنید و تغییراتی که در آن از یک حالت به حالت دیگر ایجاد می شود را مشاهده کنید.
گاهی مخاطبی دارید که قادر نیست احساساتش را در غالب یک کلمه مانند «حسود» یا «خوشحال» بیان کند. مخاطبانی از این دست کم نیستند و من بهترین راه ورود به کارکتر آنها را کمک به ساخت کارکتری برای آنها یافته ام. ایفای نقش و خلق نقش برای آنها اغلب به درک و ابراز احساساتشان کمک می کند.
به جای اینکه تنها از او بخواهید خوشحال باشد، می توانید روز یک ازدواج را برایش تصویر کنید و او را به ازدواج مرد یا زن رویاهایش در بیاورید. این کار اغلب به مخاطبتان کمک می کند کارکتر خود را پیدا کند و باعث می شود احساسی واقعی در جلوی دوربین داشته باشد.
من اغلب شخصیت مخاطبانم را حین معاشقه کردن ثبت می کنم. خب همین جا کمی صبر کنید تا منظورم از معاشقه را توضیح دهم. منظرو من از معاشقه کردن، رفتاری است مثل اینکه مجذوب کسی هستید یا میخواهید کسی را جذب خودتان کنید، اما به صورت نمایشی نه به صورت جدی.
این نکته بسیار مهمی است که این کار به صورت نمایشی است نه با قصدی جدی. من طبق همین معنی که بیان کردم، با همه ی مخاطبانم معاشقه می کنم، چه دختر زیبای ۲۵ ساله ای باشد و چه مردی ۶۰ ساله. قصد من هرگز چیزی بیشتر از گرفتن عکس های عالی نیست.
برای انجام موثر این کار، باید کمی درک پایه ای درباره آن داشته باشید. بدیهی است که اگر حس کردید مخاطبتان راحت نیست، وقت تجدید نظر در تاکتیک تان است. ذات معاشقه من، ایجاد حس راحتی در مخاطبان در مقابل دوربین است تا بتوانیم عکس های مورد انتظار را بگیریم. پس اگر فشار و تنشی به وجود بیاید، حتما باید رفع گردد چرا که عکس به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.
صداقت در روتوش
من در headshot های بازیگران فوق العاده کم روتوش انجام می دهم. در واقع به جز کمی اصلاح نور، تنها کار دیگری که انجام می دهم، کمی تاریک و روشن کردن اجزاء با استفاده از ابزار های burn و dodge برای بیرون کشیدن و برجسته کردن چهره است.
همان طور که در مثال بالا می بینید، روتوش تنها با اضافه کردن کمی عمق و کنتراست به تصویر انجام شده است و اجزاء و ویژگی های صورت اصلا تغییر داده نشده است. یک headshot باید شبیه سوژه تان باشد، سوژه شما در بهترین روزهایش. به همین علت، روتوش باید بسیار اندک و سبک باشد. لنزی که من استفاده می کنم کمترین اعوجاج را دارد. نورپردازی هم ثابت و نسبتا مسطح است. این نکات عکس را عکسی صادق می کند.
مهندس اجتماع باشید
رقابت در این نوع عکاسی همیشه بر سر تجهیزات و تکنیک و نور پردازی نیست بلکه بیشتر بر سر ارتباط با مشتری است. عکاس headshot بودن یعنی باید یک مهندس اجتماع باشید و بتوانید رنج وسیعی از حالات را از سوژه بیرون بکشید و ثبت کنید تا با عکستان به حرفه ی او کمکی کرده باشید.
منبع: Lenzak
