عکاسی با نوردهی طولانی چیست؟

 

نوردهی طولانی چیست؟

وقتی عکاسی را شروع می کنید، هدف اول یادگیری گرفتن عکس با نور مناسب است در حالی که دوربین را با دست نگه داشته اید.

اما با پیشرفت مهارت هایتان، متوجه خواهید شد که با طولانی کردن زمان نوردهی می توانید نتایج متفاوت و بعضا خلاقانه ای بگیرید. زمان نوردهی به مدتی گفته می شود که شاتر باز است و نور به سنسور دوربین برخورد می کند (این زمان توسط سرعت شاتر یا Shutter speed در دوربین، توسط عکاس یا در مد های نوردهی اتوماتیک توسط خود دوربین، تعیین و تنظیم می شود). نوردهی طولانی یعنی سرعت شاتر را روی چند ثانیه، چند دقیقه یا حتی در مواردی چند ساعت تنظیم کنید.

عیب استفاده از نوردهی طولانی مدت چیست؟

نکته منفی اصلی استفاده از نوردهی طولانی، نگه داشتن دوربین به طور کاملاً ثابت و بدون لرزش است و اینکه نباید بگذارید در طول زمان نوردهی دوربین کوچکترین حرکتی داشته باشد، چراکه با کوچکترین حرکتی از وضوح عکس کاسته شده و عکس تار خواهد شد.

اگر سرعت شاتر شما به کندی ۱/۳۰ ثانیه باشد، احتمال زیادی وجود دارد که لرزش دوربین در عکس تأثیر بگذارد (باعث تار شدن عکس شود). وقتی سرعت شاتر به چند ثانیه یا بیشتر برسد، با در دست گرفتن دوربین جلوگیری از لرزش آن غیر ممکن خواهد شد. وقتی بخواهید با سرعت پایین عکس بگیرید، استفاده از سه پایه ضروری خواهد شد.

چه زمانی باید از نوردهی طولانی مدت استفاده کنیم؟

در شرایط کم نور، مانند عکاسی در زمان طلوع و غروب آفتاب، اغلب راه حل مناسبی غیر از استفاده از نوردهی طولانی وجود نخواهد داشت. با اینکه می توانید با بالا بردن ISO (حساسیت سنسور دوربین به نور) از سرعت شاتر بالاتری استفاده کنید، اما این هم راه مناسبی نخواهد بود.

بنابراین قرار دادن دوربین روی سه پایه ای محکم با هدف نوردهی سنسور برای مدت چند ثانیه اجتناب ناپذیر است.

در چند سال اخیر تکنیک نوردهی طولانی طرفداران زیادی پیدا کرده است، تا حدی که امروزه بسیاری از عکاس ها از فیلتر های کاهنده نور بر روی لنز استفاده می کنند تا بتوانند در شرایط پر نور هم با استفاده از این تکنیک عکس بگیرند.

چرا باید بخواهیم به صورت عمدی با نوردهی طولانی مدت عکس بگیریم؟

دلیل استفاده از این تکنیک افکت خلاقانه ای است که روی عکس خواهیم داشت. وقتی با نوردهی طولانی عکاسی می کنید، مثلاً در نوردهی های چند ثانیه ای یا چند دقیقه ای، هر سوژه متحرکی تار خواهد شد. اینکه چقدر این سوژه ها تار شوند به سرعت حرکت و زمان نوردهی بستگی دارد.

حتماً دیده اید که در عکس های گرفته شده با این تکنیک، آب ها حالتی نرم و به اصطلاح شیری پیدا می کنند، ابر ها در آسمان کشیده می شوند، چمن هایی که در باد حرکت می کنند تار و ریش ریش می افتند و یا جمعیتی از آدم ها که در خیابان رفت و آمد دارند، محو ثبت می شوند.

در حالی که بسیاری از عکاس ها از این تکنیک خیلی خوششان می آید، عکاس هایی هم هستند که از این تکنیک متنفرند! من شخصاً فکر می کنم نشان دادن حس حرکت در عکس می تواند خیلی جذاب باشد، اما باید حواستان باشد تا در این کار زیاده روی نکنید.

نکته کلیدی عکاسی به این شیوه استفاده از سوژه های ثابت در کنار سوژه های متحرک است. به همین دلیل است که صحنه های ساحلی که در آن موج های دریا محو شده و یا عکس هایی از تخته سنگ های کنار رودخانه با آبهای شیری مانند، بین عکاسان محبوبیت زیادی دارند.

زمانی که صحبت از نوردهی طولانی می شود، سوژه های مختلفی به ذهن هر عکاس می آیند. این می تواند عکاسی از ستاره ها با نوردهی طولانی برای ثبت رد پای آن ها یا عکاسی از نور چراغ ماشین ها در جاده ای با پیچ های زیبا باشد. معرفی سوژه ها و صحنه های دیگر که با نوردهی طولانی زیبا می شوند را در بخش نظرات بر عهده شما عزیزان می گذاریم.

منبع: Lenzak