مهم نیست چه دوربینی داشته باشید، کاری که با آن انجام می دهید مهم است

یک روز من داشتم هنگام شمردن پولم حساب و کتاب می کردم، و یک جستجوی سریع در سایت Craigslist انجام دادم. خدای من! به نظر می رسد که من می توانم آن دوربین را بخرم! و این کاری بود که کردم. اما آن تنها آغاز ماجرا بود. بعد از این که مدتی با نیکون عکس گرفتم، شروع به خریدن بیشتر و بیشتر لنز کردم.

من مثل دیوانه ها دوربین می خریدم و می فروختم. خانواده همسرم می پرسیدند آیا من خیلی ثروتمند بودم، چون به نظر می رسید که هر ماه یک دوربین جدید داشتم. مسئله این بود که من به هیچ وجه ثروتمند نبودم، تمام چیزی که من داشتم ebay (سایت خرید و فروش) بود: بارها و بارها، چیزهایی را می فروختم، سپس چیزهای دیگری می خریدم.

من به جایی رسیدم که یک دوربین قطع بزرگ و حدود صد قطعه فیلم خریدم، و قبل از اینکه آن را بفروشم تنها حدود سه عکس گرفتم. من حتی زمانی یک دوبین قطع متوسط نیز داشتم، با یک جعبه پر از فیلم های قطع متوسط که تنها با دو رول از آنها عکس گرفتم، و بقیه آنها تا امروز هنوز هم دست نخورده هستند.

من قصد ندارم وقایع اعتیاد قدیمی ام به لوازم عکاسی را در اینجا شرح دهم، بلکه امیدوارم بر نکته ساده ای تاکید کنم که در این راه سخت یاد گرفته ام: مهم نیست چه دوربینی داشته باشید، کاری که با آن انجام می دهید مهم است.

دوربین شما مهم است

اما قبل از اینکه ادامه دهیم، اجازه دهید اول یک چیز را روشن کنیم. شما احتمالا شنیده اید که دوربین شما اهمیتی ندارد، اما اجازه دهید بگویم که من معتقدم چرا، اهمیت دارد. منظورم این است که، مسلما دوربین شما مهم است، چطور می تواند مهم نباشد؟ اگر بخواهید از پرندگان عکس بگیرید و دوربین شما زوم نداشته باشد، آنوقت باید گفت برای نزدیک شدن به آنها موفق باشید. این تنها یک واقعیت اساسی است، همه دوربین ها به نحوی محدود هستند، و به خاطر این محدودیت ها عکس هایی وجود دارد که شما نمی توانید به سادگی با هر دوربینی بگیرید. عکاسی در شرایط کم نور و بدون فلاش را با گوشی هوشمند امتحان کرده و ببینید منظور من چیست.

اما چه کسی اهمیت می دهد؟

اما مسئله اینجاست که واقعا اهمیتی ندارد که دوربین شما مهم است. جمله پیچیده ای بود، می دانم. دوربین های مدرن نه تنها برای تقریبا هر مناسبتی به اندازه کافی خوب هستند، بلکه عمدتا شما می توانید هم بر روی آنچه می توانید، و هم آنچه نمی توانید با دوربین خود انجام دهید، تمرکز کنید. اگر بر روی آنچه که نمی توانید انجام دهید تمرکز کنید، شما را به سمت اعتیاد به لوازم عکاسی می کشاند، چون هر دوربینی که داشته باشید در نهایت چیزی وجود دارد که شما نتوانید با آن انجام دهید.

این چیزی است که مرا به صرف هزاران دلار برای لوازم عکاسی که هرگز در وهله اول به آنها نیازی نداشتم کشاند. دوربینم خیلی بزرگ است، دوربینم به اندازه کافی باحال به نظر نمی رسد، یا منظره یاب ندارد، و غیره. من می توانستم تمام مشکلات دنیا را پیدا کنم وقتی که نیاز داشتم خرید بعدی ام را توجیه کنم. اما، بعد از صرف هزاران دلار برای خرید و فروش لوازم عکاسی، بخاطر استفاده از تقریبا تمام قطع ها (فرمت ها) و سیستم ها، من فقط یک چیز برای گفتن دارم: دوربینی که از آن استفاده می کنید اهمیتی ندارد، مهم کاری است که با آن انجام می دهید.

من مراسم عروسی یکی از دوستانم را به یاد می آورم. وقتی عکس هایی که عکاس آنها گرفته بود را دیدم، فکم افتاد. عکاس یک کیت کانن حسابی داشت، فکر می کنم ۲۰۰-۷۰ میلیمتر f/2.8، یک کیت واقعا خوب اگر نظر مرا بخواهید.

اما خدای من! حتی نمی توانم تصاویر را توصیف کنم. به نظر می رسید که عکس ها توسط یک فرد تصادفی با گوشی های قبل از گوشی هوشمند گرفته شده باشند. آنها افتضاح تر از افتضاح بودند – آن وقت من متوجه شدم که آن عکس ها با لوازمی به ارزش تقریبا ۳۰۰۰ دلار گرفته شده بودند، اما نتیجه ۳۰۰۰ دلار عکس ببین و بگیر (سرسری) بود. من یک دوربین محقر Ricoh GXR داشتم و چند عکس برای خودم گرفتم. عروس و داماد از من تشکر کردند و گفتند، «اگر به خاطر تو نبود، ما هیچ عکس خوبی از مراسم نداشتیم».

من نتایج ببین و بگیر حاصل از دوربین هایی را دیده ام که هزاران دلار قیمت دارند، و برعکس، نتایج قوی و حرفه ای از محقرترین دوربین ها را نیز دیده ام. من فکر می کنم همه چیز به استفاده از حداکثر پتانسیل دوربینتان بستگی دارد، صرف نظر از این که چه دوربینی است. چیزی که من خیلی دیر فهمیدم (و می توانست مانع از هدر رفتن پول زیادی شود) این بود که من می توانستم تصاویر خوبی با هر دوربینی که داشتم بگیرم. از گران ترین آنها گرفته تا ارزان ترین.

این چیزی است که من بارها و بارها، نه تنها در عکاسی بلکه به طور کلی در زندگی دیده ام. مانند افرادی که تنها ۱۰۰ دلار در دست داشتند و در آخر به نوعی میلیونر شدند. مهم نیست چه کارت هایی در زندگی داریم، مهم این است که چطور با آنها بازی می کنیم. همه می توانستیم بلندتر و زیباتر باشیم. اما مهم زندگی کردن با همین چیزی است که داریم.

من فکر می کنم که شما هر چه بیشتر این اصل را درک کنید، اعتماد به نفس بیشتری به دست خواهید آورد. فکر می کنم که خیلی از شما نیز مثل من، از داشتن یک دوربین اعتماد به نفس به دست می آورید. اما فکر می کنم اعتماد به نفس اگر ریشه در توانایی های شما به عنوان یک عکاس داشته باشد، بهتر می توان آن را کنترل کرد. چیزی که شما می توانید با حداکثر استفاده از دوربین فعلی خود، به خودتان ثابت کنید.

به طور خلاصه، دوربین شما مهم است – اما چه کسی اهمیت می دهد؟ گرفتن عکس های عالی با هر دوربینی امکان پذیر است، چون مهم نیست چه دوربینی دارید، مهم این است که چه کاری با آن انجام می دهید. من این را به خودم ثابت کرده ام، شما چطور؟ خودتان باشید، تمرکز کنید و به عکاسی ادامه دهید.

تمام عکس های این مطلب با دوربین موبایل گرفته شده اند، و جزو برترین ها در مسابقه عکاسی سونی (Sony World Photography Awards)، شاخه عکاسی با موبایل، هستند. عکس های بیشتر از این مسابقه:

نویسنده: الیویه دونگ (Olivier Duong)

منبع: Lenzak