شش نشانه ی یک عکاس تنبل!

۶ نشانه یک عکاس تنبل:

اگر اصول ترکیب بندی (کامپوزیسیون) را در عکس های خود رعایت نمی کنید.
اگر اکنون اصول ترکیب بندی صحیح در عکاسی را فراگرفته اید ولی هنوز این اصول را در عکس های خود منظور نمی‌کنید قطعا عکاس تنبلی هستید. ترکیب بندی قطعا یکی از ابزارهای بالقوه بسیار مهم در گرفتن یک عکس خوب است. بنابراین خیلی مهم است موقع عکس گرفتن تنبلی را کنار بگذارید و اصول ترکیب بندی را در عکس خود رعایت کنید. برای اینکه دقیق تر متوجه شوید که منظورم از رعایت کادربندی در صحنه چیست یک ویدئو کوتاه که عکاسی از یک آبشار را نشان می دهد گرفته ایم. امیدوارم با دیدن این ویدئو متوجه شوید که کادربندی فقط دانستن قوائد نیست، بلکه به عمل درآوردن آنها در لحظه عکاسی است. واینکه به کل صحنه به عنوان یک مجموعه یکپارچه از دریچه دوربین بنگریم.

اگر دائم می‌گویید: “بعدا درستش می‌کنم”
ویرایش تصویر را همیشه می‌توان انجام داد؛ ولی وقتی یک عکس خراب می‌شود و شما می‌توانید در کمتر از ده دقیقه یک عکس خوب دیگر بگیرید؛در این حالت حواله کردن تصحیح عکس خراب به ویرایش قطعا نشانه تنبلی است. هروقت که زمان و امکانش را دارید که عکس بهتری بگیرید، تردید به خود راه ندهید که اینکار خیلی بهتر و –از نظر زمان- به صرفه تر از ویرایش یک عکس خراب است.

اگر برای عکاسی نکردن دنبال بهانه هستید.
هرچیزی را برای تمرین نکردن بهانه نکنید. اینکه طلوع آفتاب خیلی زود است، هوا خیلی سرداست، حمل سه پایه مشکل است و… قطعا همگی بهانه است و یک نشانه بارز تنبلی به شمار می‌رود. یک عکاسی خوب کیلومترها برای ثبت یک لحظه پیاده روی می‌کند. پس برای اینکه عکس‌های خوبی بگیرید؛ بهانه گرفتن را متوقف کنید؛ از خانه بیرون بزنید و سعی کنید عکس های خوب بگیرید.

اگر ارزیابی صحیحی از صحنه ای که قرار است عکاسی کنید ندارید
قطعا یکی از کلیدی ترین رموز ثبت یک عکس خوب این است که ارزیابی صحیحی از نحوه عبور نور از صحنه داشته باشید و اینکه چه زاویه و پرسپکتیوی مناسب سوژه شماست. به ندرت پیش می آید که اولین ایده ای که به ذهن یک عکاس می‌رسد، بهترین ایده عکاسی هم باشد. بنابراین برای عکاسی خوب لازم است صبح زود به محل برسید، سوژه های مختلف را در نظر بگیرید و در بهترین فرصت اقدام به عکاسی کنید.

اگر برای عکاسی فقط حاضرید تا دم در منزلتان بروید.
بله بدون شک این هم یکی از نشانه های تنبلی است. ولی راه حل خیلی ساده است، اراده کنید، با اندکی انگیزه حرکت کنید و به جاهای جدید بروید و قابی از دوربین کشف کنید که فرد دیگری تا حالا ندیده است.
اگر دائم به این فکر می کنید که “….اگر این دوربین یا آن لنز را داشتم عکس‌های بهتری می‌گرفتم”
این شیوه نگرش به عکاسی نه تنها اشتباه است بلکه پولهای شما را مثل قماربازی به باد می‌دهد. ممکن است گرفتن دوربین های سطح بالاتر به کیفیت عکس کمک کند ولی قطعا کمکی به کیفیت عکاس نمی‌کند. دوربین یک ابزار است و انسان است که با این ابزار می‌تواند هنر را خلق کند.

سخن پایانی
تقریبا هرکدام از ما به نوعی و به درجه ای از تنبلی مبتلا هستیم و کسی نیست که بگوییم مطلقا از این عیب مبری است. ولی آنچه مهم است این است که این عیب را در خود تشخیص دهیم و از تکرار آن در آینده -لااقل در زمینه عکاسی- حتی الامکان جلوگیری کنیم یا به حداقل برسانیم.

منبع: باشگاه عکاسان